Λάβαμε χθες, Σάββατο, 10/5 από τη νομική σύμβουλο συναδέλφου απόφαση-σταθμό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εργατικών Διαφορών) η οποία κουρελιάζει την τροπολογία Αρβανιτόπουλουκαι αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που διεκδικούν τα νόμιμα δικαιώματά τους με κάθε πρόσφορο τρόπο (προσφυγή στη δικαιοσύνη, στους εποπτικούς φορείς της πολιτείας, απεργία, στάσεις εργασίας κ.λπ.) δικαιώνονται. Το τελευταίο διάστημα όλεςοι προσφυγές ιδιωτικών εκπαιδευτικών για εκδικητικές απολύσεις στη δικαιοσύνη έχουν κερδηθεί! Οι άθλιες νομοθετικές παρεμβάσεις Αρβανιτόπουλου για τις εργασιακές μας σχέσεις θα μείνουν στα χαρτιά τόσο νομικά όσο και πολιτικά.
Σύμφωνα με την απόφαση 1455/2014 που εκδόθηκε ταχύτατα, μέσα μόλις σε τρεις μήνες από την κατάθεση της προσφυγής, η απόλυση ιδιωτικής εκπαιδευτικού που εργαζόταν από το Δεκέμβριο του 2008 έως τον Αύγουστο του 2013 (όταν και απολύθηκε) στο ιδιωτικό σχολείο «Μαντά-Παπαδάτου» ακυρώθηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασής της ήταν εκδικητική. Η εκπαιδευτικός, σύμφωνα με την απόφαση, διεκδίκησε χρήματα για τις παραπάνω υπηρεσίες που προσέφερε στο σχολείο (μεταφράσεις, συμμετοχές σε εξωσχολικές δραστηριότητες), τα οποία η ιδιοκτήτρια κ. Μαντά αρνούνταν να της καταβάλλει. Η διεκδίκηση των δεδουλευμένων εξόργισε την ιδιοκτήτρια που κατήγγειλε εκδικητικά τη σύμβασή της.
Επειδή όμως η συνάδελφος αποδεδειγμένα είχε σημαντική προσφορά στο σχολείο (η ίδια η ιδιοκτήτρια την εκθείαζε στις συγκεντρώσεις γονέων ως εκπαιδευτικό με εύρος σπουδών και αυξημένα καθήκοντα) και επειδή δεν συνέτρεχαν οικονομοτεχνικοί λόγοι απόλυσης (δεν μειώθηκαν τάξεις ή τμήματα), το δικαστήριο θεώρησε ότι η απόλυση είχε κίνητρο την εκδίκηση. Σύμφωνα με την απόφαση «το πιo πάνω δικαiωμα τoυ εναγόμενoυ να καταγγείλει αναίτια την σύμβαση εργασίας υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη, προσέτι δε o κοινωνικός και οικονομικός σκοπός αυτού, και για το λόγο αυτό η ένδικη καταγγελία, κατά τον βάσιμο περί τούτου ισχυρισμό της ενάγουσας, ήταν,σύμφωνα με τα άρθρα 281 και 174 ΑΚ, άκυρη».
Το δικαστήριο δεν έκρινε απλώς άκυρη την απόλυση της εκπαιδευτικού, αλλά επιπλέον:
- Αναγνωρίζει την υποχρέωση της ιδιοκτησίας του σχολείου να συνεχίσει να απασχολεί την εκπαιδευτικό στο σχολείο, ενώ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προβλέπει ποινή 300 ευρώ ημερησίως για κάθε ημέρα που η απόφαση δεν θα εκτελείται.
- Επιδικάζει στην εκπαιδευτικό χρηματικό ποσό 10.215 ευρώ για το διάστημα που ήταν παρανόμως απολυμένη συν τους νόμιμους τόκους.
- Επιδικάζει επί πλέον ποσό 1.000 ευρώ συν τους τόκους για την ηθική βλάβη που υπέστη η εκπαιδευτικός από την εκδικητική συμπεριφορά της ιδιοκτησίας του σχολείου στο οποίο υπηρετούσε.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ
Από την υπόθεση αυτή προκύπτει ένα ηθικό δίδαγμα. Ότι για να αποκτήσεις αυτά που δικαιούσαι, οφείλεις να παλέψεις. Και το οφείλεις τόσο απέναντί στον εαυτό σου, όσο και απέναντι στην οικογένειά σου και στους μαθητές σου.
Όποιος απεργεί, διεκδικεί, καταγγέλλει εγγράφως παρανομίες του σχολείου ή καταστρατήγηση των νόμιμων δικαιωμάτων του έχει στο πλευρό του τη δικαιοσύνη. Σκύβοντας το κεφάλι στο σχολάρχη, μόνο μειώσεις μισθού, βλαπτικές μεταβολές στις εργασιακές σου σχέσεις, ταπεινώσεις και εξευτελισμούς θα υφίστασαι. Ας το έχουμε αυτό όλοι στο μυαλό μας ενόψει της απεργίας μας την Τετάρτη, 14/5.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι αναμένουμε εντός των επόμενων ημερών τον ορισμό δικάσιμου για την υπόθεση της συναδέλφου Ευφροσύνης Μπουλούτα που απολύθηκε με τις γνωστές μεθοδεύσεις από το Κολλέγιο Αθηνών.
