Ο Α’ Αντιπρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Νίκος Παΐζης απηύθυνε χθες βράδυ εκ μέρους του ΔΣ της Ομοσπονδίας τον ακόλουθο χαιρετισμό στην 84η Γ.Σ. της ΔΟΕ.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η πρόσκληση σας να παρευρεθούμε και να απευθυνθούμε στο Συνέδριό σας, είναι τιμητική κυρίως επειδή απευθύνεται από μια συλλογικότητα, εκείνης των εκπαιδευτικών της δημόσιας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε μιαν άλλη, -μικρότερη και ιδιαίτερη- εκείνης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Με έντονες, ολοζώντανες και νομοθετικά υπαρκτές -και σήμερα-, τις τραυματικές εμπειρίες, όλων των δασκάλων και συνολικά των εργαζόμενων στην εκπαίδευση, των μαθητών, των σπουδαστών, των φοιτητών και των οικογενειών τους, χαιρετίζουμε τους συνέδρους της 84ης Γενικής Συνέλευσης της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
Τα όσα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, καταργήθηκαν, υποτιμήθηκαν, βίαια καταλύθηκαν, έπληξαν ανεπανόρθωτα, όχι το κύρος, αλλά την καρδιά της ποιότητας στην εκπαίδευση και της προσφοράς των λειτουργούς της. Η βίαιη μείωση των πόρων στην εκπαίδευση –οικονομικών και ανθρώπινων- δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Αλλά ακόμα και μέσα στη δίνη αυτής της ασύλληπτης εκπαιδευτικής κρίσης η διάκριση μεταξύ των μεγάλων και των μικρών μεγεθών είναι υπαρκτή και απελπιστικά μονόδρομη. Όταν τα μεγάλα μεγέθη της εκπαίδευσης πιέζονται –και πιέστηκαν πολύ- τα μικρά μεγέθη δεν πιέζονται απλά ισοδύναμα, αλλά ουσιαστικά «εξατμίζονται» και αφανίζονται. Κι όμως τα μικρά αυτά μεγέθη της εκπαίδευσης δεν αποδέχθηκαν μοιραία το αναπόφευκτο. Αγωνίστηκαν και μάτωσαν με μόνο κίνητρο την απελπισία τους, και αγωνίζονται ακόμα. Φοβούνται, ακόμα και σήμερα. Τα μικρά μεγέθη της εκπαίδευσης: οι καθαρίστριες των σχολείων, οι σχολικοί φύλακες, το διοικητικό-βοηθητικό και ερευνητικό προσωπικό των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στοχοποιήθηκαν, λοιδορήθηκαν, και συκοφαντήθηκαν συστηματικά. Χάσανε την εμπιστοσύνη τους σε κάθε θεσμό, κοινοβουλευτική διαδικασία και σε κάθε εξουσία. Και περισσότερο από όλους βλήθηκαν τα συνταγματικά δικαιώματα όλων των μαθητών, των παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών, της Τεχνικής Εκπαίδευσης, ενώ για μια ακόμη φορά υποτιμήθηκαν προκλητικά τα κοινωνικά και εκπαιδευτικά δικαιώματα των μαθητών και μαθητριών της Ειδικής Αγωγής, αφού αποψιλώθηκαν οι δομές της, οι δάσκαλοι, και το επιστημονικό και υποστηρικτικό προσωπικό της.
Συγχωνεύσεις σχολείων, υπαρκτά κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, ανεπαρκής χρηματοδότηση των λειτουργικών δαπανών και εκμηδενισμός των δημοσίων επενδύσεων, περιγράφουν τη σημερινή εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η όποια ποιότητα στο παρεχόμενο κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης με κύρια ευθύνη του κράτους δοκιμάστηκε στην ουσία της. Και τα συμπτώματα της φτώχειας των νοικοκυριών στην καθημερινότητα των παιδιών άνοιξαν νέο κύκλο εκπαιδευτικών ανισοτήτων.
Αλλά, η ποιότητα στην εκπαίδευση, ο λιτός και δομημένος σχεδιασμός για την εκπαίδευση, το δημοκρατικό, ανοικτό και ελεύθερο σχολείο, που αποτελούσε αίτημα και διεκδίκηση δεκαετιών από τα συνδικάτα της εκπαίδευσης, δεν το έχει απολαύσει η κοινωνία. Η οικονομική και κοινωνική κρίση που σήμερα ζούμε, δεν μιλά για ποιότητα, αλλά για επιβίωση, όλα αυτά τα προσπερνά και πλέον τα αντιμετωπίζει ως «εικονική πραγματικότητα».
Εμείς οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, δεχτήκαμε πρώτοι την επίθεση ενάντια στο εκπαιδευτικό αγαθό. Αναιτιολόγητες απολύσεις, απόσυρση της κρατικής εποπτείας και ισοπέδωση των εργασιακών μας σχέσεων, με παράνομη και μαύρη εργασία, με απειλές για την όποια συμμετοχή μας σε απεργιακές κινητοποιήσεις, χωρίς δώρα όπως στο δημόσιο, χωρίς κλαδικές συμβάσεις όπως στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς λόγο στη διοίκηση και στην επιστημονική καθοδήγηση της εκπαίδευσης, με απαγορεύσεις εισόδου και βιαιοπραγίες εναντίον των συνδικαλιστών μας, με διορισμένους διευθυντές και υποδιευθυντές, με νοθευμένα διοριστήρια και ωράρια, με αμφισβητούμενη από κάποιος ακόμα και αυτής της εκπαιδευτικής μας προϋπηρεσίας, εμείς είμαστε εδώ. Με πολλαπλά κατάγματα, αλλά με την ίδια αγάπη, την ίδια ανιδιοτελή προσφορά, την ίδια αγάπη για τη γνώση, και την ίδια ευθύνη απέναντι σε κάθε οικογένεια και στην κοινωνία, λειτουργοί στο «πλαίσιο» μιας χωρίς κανόνες «αγοραίας επιχειρηματικότητας» και ενός «ανάλγητου και διαπλεκόμενου» με την αγορά ιδιόμορφου κράτους, παρέχοντας, χωρίς ουσιαστική αναγνώριση, μια ποιότητα που τη προσφέραμε, ως ίδιον του λειτουργήματος, που την καρπώθηκε το «αφεντικό» μας, και που τη γνωρίσατε και εσείς από τους συναδέλφους μας που δίδαξαν τα πρώτα χρόνια τους στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Εμείς, περήφανοι για τα πολλά που κατάκτησαν οι συνάδελφοι μας, δεκαετίες πριν, και για τα όσα και σήμερα προσφέρουν οι νέοι συνάδελφοι μας, στη τάξη τους, ένα μικρό μέγεθος –εμείς- ανάμεσα στα μεγάλα της εκπαίδευσης, είμαστε εδώ για να υπογραμμίσουμε όλα όσα ενώνουν τους εκπαιδευτικούς, μη υποστέλλοντας τις σημαίες του αγώνα μας για την αναβάθμιση της ποιότητας στην καθημερινότητά της εκπαίδευση, και στη διασφάλιση, για μια ακόμη φορά, του δικαιώματος του πολίτη στο δάσκαλο και στη γνώση.
Είμαστε, μπροστά στους συναδέλφους μας του δημοσίου, ως συνάδελφοι δάσκαλοι, κατά το Σύνταγμα, απορρίπτοντας, ως προσβλητικό για την ουσία του έργου μας, τον χαρακτηρισμό του «υπάλληλου εταιρείας», ζητώντας τους να μας στηρίξουν στο αγώνα μας, που ξεκινήσαμε 60 χρόνια πριν, για να μας αναγνωρισθεί, χωρίς αστερίσκους, αίολα θεσμικά επιχειρήματα, κοροϊδίες, μικροπολιτικές και περιπτωσιολογίες, συνολικά το έργο μας στην εκπαίδευση, ως ισότιμο του έργου ενός «λειτουργού της εκπαίδευσης». Το ότι στις αρχές του 21ου αιώνα, υπάρχουν στον τόπο μας δάσκαλοι, που διεκδικούν ακόμα αυτό το δικαίωμα, προσβάλλει και την ιστορία του τόπου, αλλά και τα προτάγματα των αγώνων του λαού μας.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Καλή επιτυχία στις εργασίες της Γενικής σας Συνέλευσης.
↧
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ ΝΙΚΟΥ ΠΑΪΖΗ ΣΤΗΝ 84η Γ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ
↧