Οι αποφάσεις που υπέγραψε ο Υπουργός Παιδείας για τα προγράμματα σπουδών του Γυμνασίου και της Α’ Λυκείου, χωρίς ουσιαστικά να ληφθεί υπόψη η εμπειρία προηγούμενων ετών (πχ ΣΠΔΕ), διακρίνονται από 4 χαρακτηριστικά:
- Την προχειρότητα: Οι αλλαγές αφορούν άσκοπες και μικροσυντεχνιακού χαρακτήρα προσθαφαιρέσεις ωρών, χωρίς να θίγεται η ουσία του σχολείου ως σύστημα
- Τις δομικές αδυναμίες: είναι εμφανής η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου που θα απαιτούσε συγκεκριμένες προτάσεις και ριζικές τομές στο Πρόγραμμα Σπουδών και στο Αναλυτικό Πρόγραμμα.
- Την εμμονή σε ένα απαρχαιωμένο σχολείο: Το όραμα για ένα διαφορετικό σχολείο με μαθήματα επιλογής, με έμφαση στην καινοτομία, με διεπιστημονικές προσεγγίσεις μπαίνει στο ράφι και ουσιαστικά ανακυκλώνεται το σχολείο των γνωστικών αντικειμένων αποστήθισης με στόχο τη βαθμοθηρία, και κυρίως
- Έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού:Η υπογραφή των αποφάσεων αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι δεν υφίσταται κανένας στρατηγικός σχεδιασμός για το εκπαιδευτικό σύστημα. Τα νομοθετήματα αφορούν την κάθε βαθμίδα ξεχωριστά, χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένη αντίληψη για το σχολείο όλων των βαθμίδων ως ένα οργανικό σύνολο για το οποίο οι νομοθετικές πρωτοβουλίες πρέπει να είναι συνολικές και να διέπονται από μια συγκεκριμένη συστημική λογική.