Το ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το δεύτερο μέρος της έρευνας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που επικεντρώνεται στο προφίλ της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα την περίοδο 2002-2012. Η μοναδική ολοκληρωμένη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί στον ελλαδικό χώρο για την ανώτατη εκπαίδευση φανερώνει όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις στρεβλώσεις των εγχώριων πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων. Αναδεικνύει, επίσης, τα τεράστια προβλήματα που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση στη λειτουργία τους και που μπορούν να συνοψιστούν στα εξής.
Η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση κατά την περίοδο της κρίσης:
- Υποχρηματοδοτείται, καθώς την περίοδο της κρίσης οι δαπάνες για την ανώτατη εκπαίδευση έχουν μειωθεί κατά 10,2% (ή 132,3 εκ. ευρώ)
- Είναι σοβαρά υποστελεχωμένη, καθώς το προσωπικό (διδακτικό και τεχνικό/βοηθητικό/διοικητικό) των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων έχει μειωθεί κατά 22% (6.617 μέλη)
- Διακρίνεται από την υψηλή αναντιστοιχία μεταξύ αριθμού φοιτητών και επάρκεια/λειτουργικότητα των υπαρχόντων υποδομών και παρεχόμενων υπηρεσιών.
- Παρουσιάζει πρόβλημα ποιότητας και αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων σπουδών και διδασκαλίας καθώς στην Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης της ΑΔΙΠ σε 193 τμήματα πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης καταγράφονται σοβαρά προβλήματα σε θέματα Προγραμμάτων Σπουδών και ποιότητας διδασκαλίας, ενώ καταγράφεται σημαντικά υψηλός αριθμός φοιτητών πέραν των κανονικών εξαμήνων.
- Διαθέτει οριακά θεσμοθετημένη μέριμνα για την υποστήριξη των φοιτητών, ώστε να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
- Παρουσιάζει υψηλές διαφοροποιήσεις των βασικών δεικτών και χαρακτηριστικών ανά κατηγορία ιδρυμάτων, τμημάτων, πεδίων και τομέων σπουδών.
Εν κατακλείδι, το γενικό συμπέρασμα για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση που προκύπτει από την ερευνητική δουλειά του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ (της οποίας προΐσταται ως επιστημονικός υπεύθυνος ο Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Νίκος Παΐζης) είναι ότι αυτή πορεύεται «διαιωνίζοντας στο εκπαιδευτικό σύστημα μια εξετασιοκεντρική λογική για την αποτίμηση των εκροών, παραμένοντας αιχμάλωτη των προτεραιοτήτων και –κυρίως- των παθογενειών ενός συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που αναπαράγει και διευρύνει πολλαπλά υπαρκτές κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες.Μια τριτοβάθμια εκπαίδευση, που παρά τις διατυπωμένες προθέσεις και επιμέρους προσπάθειες, δεν αναπτύσσεται σύμφωνα με ένα σαφή, λιτό και δομημένο στρατηγικό σχεδιασμό, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες εκσυγχρονισμού συνολικά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και κυρίως στην ανάγκη για κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική αναβάθμιση της χώρας.
Η έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα αποτελεί πολύτιμο όπλο για τον εκπαιδευτικό που θέλει να έχει πλήρη εικόνα του εκπαιδευτικού συστήματος, για τον ερευνητή της εκπαίδευσης και για κάθε πολίτη που τον ενδιαφέρουν θέματα Παιδείας.