Η ωμή εργοδοτική βία και η τρομοκράτηση της ίδιας και των παιδιών της ενέπνευσαν τη Florence να γράψει ένα ποίημα που, μελοποιημένο με βάση έναν παραδοσιακό θρησκευτικό ύμνο των Βαπτιστών, έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του εργατικού κινήματος σε όλο τον κόσμο, το περίφημο Which Side Are You On (Με ποιου το μέρος είστε). Οι στίχοι καλούν τους εργάτες να αναρωτηθούν με ποιον πρέπει να συνταχθούν, με την πλευρά του αφεντικού που τους πίνει το αίμα, ή με το σωματείο τους που πολεμά για τα δικαιώματά τους. Το ποίημα καταλήγει με τους στίχους:
Don't scab for the bosses,
Don't listen to their lies.
Us poor folks haven't got a chance
Unless we organize !
(Μην σπάτε την απεργία για τα αφεντικά,
Μην ακούτε τα ψέματά τους
Εμείς, ο φτωχός λαός δεν έχουμε καμιά ελπίδα
Αν δεν οργανωθούμε)
Το τραγούδι που μπορείτε να δείτε εδώαφιερώνεται σε όλους τους συναδέλφους, ιδίως σε αυτούς που φοβούνται, που αποφεύγουν να μπουν στη μάχη τρομοκρατημένοι από τον εργοδότη τους, που πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν, αν κουρνιάσουν στη γωνιά τους.
Η Εργατική Πρωτομαγιά ένα πράγμα διδάσκει. Ότι τίποτε δεν κερδήθηκε για τους εργαζόμενους χωρίς αγώνες και θυσίες. Ότι όσο υποχωρείς, τόσο περισσότερα θα χάνεις. Ότι οι εργοδότες δεν ήταν και δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν «φίλοι» μας.
Έχουμε μπροστά μας μια κρίσιμη μάχη. Θα παλέψουμε για τις ζωές μας, για το μέλλον μας, για την αξιοπρέπειά μας, για να παραμείνουν τα σχολεία μας χώροι εκπαίδευσης. Οι σχολάρχες θα παλέψουν μέχρι να μην μας απομείνει κανένα δικαίωμα, μέχρι οι μισθοί μας να κατρακυλήσουν σε επίπεδα εξαθλίωσης, ώστε να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.
Εσείς, λοιπόν, με ποιου το μέρος είστε;